GÖNÜL...
Ondan bize yar olmaz, dedim ben sana
O, ne sevdana Layýktý ne sana
Kulak asmýþ olsaydýn bir kere bana
Þimde içten içe yanmazdýn GÖNÜL.
Bir sorsaydýn eðer sevmeden önce
Nedir ? Diye bana aþk denen hece
Görmezdi gözlerin gündüzü, gece
Bir ruyayý gerçek sanmazdýn GÖNÜL.
Aþmazdýn mecnun gibi çölü sahrayý
açsa idin o hainle arayý
Tatmazdýn ne efkarý ne sigarayý
Onun derin, derin açtýðý her yarayý
Þimdi kendi ellerinle sarmazdýn GÖNÜL.
Koymazdýn yar yoluna þu tatlý caný
AÞKA yormasaydýn o ilk heycaný
Þimdi Tat bakalým nasýlmýþ hicraný
Sen ki Kolay kolay aðlayamazdýn GÖNÜL.
Bir gülüþü uðruna herþeyi feda ettin
Sevinçle, mutluluða birlikte veda ettin
Cenaze namazýný sen kendin eda ettin
Oysa kimseye umut baðlayamazdýn Gönül
Yüreðini yanlýþ yere park ettin
Ne yazýk olanlarý çok geç fark ettin
Her ne geldiyse baþýna hak ettin
Yattin gayrý benim canýma yettin
Vurulmadan uslanmazmýydýn ? GÖNÜL.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.