Somuncu Baba
Tefekkürle dolar, girmez günaha,
Dualarla yatar, çýkar sabaha,
Sevgisiyle dolu, aþýk Allah’a,
Tevhidin zevkini yaþar erenler.
Yaradan’ý zikir eder dilleri,
Marifet nuruyla açar gülleri.
Þüpheden, kibirden uzak durandýr,
Mevla’nýn ipini candan sarandýr,
Ölümü vuslatý bilip varandýr,
Vahdet deryasýndan taþar erenler,
Niyazla þüküre uzar kollarý,
Tevazuyla durgun olur halleri.
Uslanan nefsine sabýrý sunar,
Kalbi her nefeste Rabb’ini anar,
Sýrlara boyanýr aþk ile yanar,
Dikenli yollarý aþar erenler.
Ýlahi sezgiyle sarar dallarý,
Gönüle þifadýr irþat ballarý.
Mevla’nýn lütfuyla geliyor himmet,
Olan tecelliye duyuyor minnet,
Ýster Cemalini sonrasý Cennet,
Gözü yaþlý Hakk’a koþar erenler.
Nefsini ölmeden sunar elleri,
Doðruya,güzele eser yelleri.
Gayesi,gafleti,yanlýþý sökmek,
Sýrlarý istermi meydana dökmek,
Bursa’da nuruyla piþirmiþ ekmek,
Gönül ateþiyle piþer erenler.
Erenler,veliler Hakk’ýn kullarý,
Bakýn ayný yere çýkar yollarý.
Tebriz’de, Þam’da ilmini gören,
Ýlahi aþkýnýn sýrrýna eren,
Darende’de tevhid dersini veren,
Somuncu Babadýr coþar erenler.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.