Gün

Günün her saati farklý þeyler düþünüyorum.
Sabah uyanýyorum gece senin düþünmekten uykusuz kaldýðým için kýzýyorum sana.
Öðlen oluyor sensiz yemek yediðim için üzülüyorum.
Ne tat alýyorum yediðimden ne tuz.
Akþam oluyor eve gelince seni göremediðim için hüzünleniyorum.
Beraber film izleyemiyoruz diye sinirleniyorum.
En zoru gece.
En uzunu gece.
En dayanýlmaz olaný gece.
Gece kalbimi yerinden sökesim geliyor.
Gece özlüyorum seni.
Sesini, kokunu, o gül gülüþünü gece özlüyorum.
Ne kýzabiliyorum ne sinirlenebiliyorum.
Yalnýzca ateþten bir ok saplanýyor kalbimin ortasýna.
Ne uyutuyor ne unutturuyor.
Aðlatýyor, çocuk gibi aðlatýyor.


Sosyal Medyada Paylaşın: