SEVDA
Acý dert hüznünün görünen yüzü
Dizlerinde deðil silinmez izi
Ruhunu inceden kaplayan sýzý
Hastaya dönmenýn adýdýr sevda
Baþtan aþaðý aþkýna batmýþken
Ömrünü ömrüne bölüp katmýþken
Vefasýz, gönlünden çýkýp gitmiþken
Kabuða sinmenin adýdýr sevda
Bu uðurda var ki daðlarý delen
Umman denizine bir anda dalan
Çölün ortasýnda sararýp solan
Dehlize inmenin adýdýr sevda
Kor ateþ içinde üþümek bazen
Kabuklu yarayý kaþýmak bazen
Dað gibi omzunda taþýmak bazen
Gönüllü yanmanýn adýdýr sevda
Gözünde ýþýðý sönse farketmez
Yalancý yüreðe kansa farketmez
Mevsim kýþtan yaza dönse farketmez
Temmuzda donmanýn adýdýr sevda
Görünce unutmak dilde sözünü
Ay yüzlüm diyerek sever yüzünü
Benzer kaþý yay’a, yeþil gözünü
Cennettir sanmanýn adýdýr sevda
Her yeni gün sizin için doðarken
Gökyüzünü umuda hep boyarken
Özlem tesbihini bir bir sayarken
Ýsmini anmanýn adýdýr sevda
Sevda Doðan Karakaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.