Bir sükutu hayale vardým ki Fahrunnisa
Ne gün doðar ne güneþ, buz keser her bir yaným
Kendimi öyle çula sardým ki Fahrünnisa
Görünmez yüreðimden usulca akan kaným
Yapayalnýz kalmýþým bir çölün ortasýnda
Suyu çekilip gitmiþ bir gölün ortasýnda
Ahu efgan edecek bir hâlin ortasýnda
Cýmbýzla çekiliyor ayaklarýmdan caným
Sorma cevap veremem dilsizim Fahrünnisa
Harfler beni terketti mazide yok bir aným
Uzatma el tutamam elsizim Fahrünnisa
Azalarým firarda kalmadý hiç yâraným
Ben diye baþladýðým sözler benden ýradý
Ben bana yaramadým el bana ne yaradý
Devalarim dert olup saçlarýmý taradý
Baþým avuçlarýmda alev olup yananým
Þimdi bak gözlerime gülümse Fahrünnisa
Ben hep gözyaþlarýyla yokluðunu ananým
Ayrýlýk bu dünyada zulümse Fahrunnisa
Ahrette sonsuzlukta can dostuma cânaným
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.