Yitik sevdalarýn, olmayacak hayellerin, açmayacak çiçeklerin barýnaðý oldum... Vefa beklerken dostlarýmdan oldum... Oðul... Dost deyince!.. Sahtelerinden kurtuldum... Ummadýklarýmdan, siper olduklarýmdan vuruldum. Kaným akmadý oðul canlar el, eller can oldu... Köprüler yýkýldý istesende geçilmez. Bir kaç densize kýzýp masum yere serilmez... Can oðul..! Nimet verenin hakký, yetimin malý yenilmez... Yenilmez...Oðul...
Erdoðan KILINÇER 17/05/2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
kırılmış Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.