Yokluğun Sığmıyor Gecelerime
Hasretin büyüdü daðlara döndü
Bulut olup çöktün yücelerime
Gündüzüm karanlýk zindana döndü
Yokluðun sýðmýyor gecelerime
Yüreðimde bir kor her dem yanýyor
Gözlerim ufkunda bir þey arýyor
Kirpiðime aðýr bir yük biniyor
Yokluðun sýðmýyor gecelerime
Ne sýlam, ne yurdum, ne memleketim
Karanlýk çökünce baþlar gurbetim
Bitmek bilmiyor ki, sana hasretim
Yokluðun sýðmýyor gecelerime
Bir ömür tükettim düþtüm peþine
Gözümde yaþ, aklar aktý baþýma
Ne hayâle sýðdý, ne de düþüme
Yokluðun sýðmýyor gecelerime
Hasretin büyüdü daðlara döndü
Bulut olup çöktün yücelerime
Gündüzüm karanlýk zindana döndü
Yokluðun sýðmýyor gecelerime
Ýbrahim Taþdemir
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Taşdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.