Neyleyim...?
Aþkýn asýl sahibi ve kainatýn yaratýcýsý
Bu benim sana boyun büküþüm
Vesileyi hallerden geçerken öyle
Kalbimi tarifsiz bir aþka düþürdüm
Zamana ve mekana sýðmýyor içim
Büyüdükçe büyüyor, çatlayacak yüreðim
Ruhum bedenin çok ötesinde dolanýyor
Yol göster ey rab, bu kul neylesin?
Bilinen ve bilinmeyenin asýl sahibi
Bu benim sana celi geliþim
Diyarý özlemden geçerken sessiz
Takýlýp düþürdüm gönlümü derde
Saltanat Saray’ýmda aþka ferman var
Ýmzalanmýþ yar elinde duran sürgün var
Ne vakit duygular ayaklansa gönülde
Yar bildiðim canandan bana sitem var
Geceyle hüzün kaplamýþ yüzüm
Su sýzdýrýyor, ýslanmýþ gözlerim
Turkuaz Gökkubbe kaplanmýþ gözyaþýyla
Giyinmiþ entarisini, hüznünü dökmeye hazýr
Yönünü kaybetmiþ biperva hallerdeyim
Dünya bir dehþet yeri, bilmem ki neredeyim
Seslensem duyulmaz derin bir kuyudayým
Anlatsam dinlenmez kendime araftayým
Neyleyim...?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.