MERHABA EY HÜZNÜMÜN AKŞAM GÜNEŞİ
Oysa seni özlemiþ olmam gitmen için deðildi,
Kar tanesi gibi avuç içlerimde eridi ellerin.
Saçlarýný uzat omuzlarýna dökülsün demiþtim,
Hiç görmedim.
Saçlarýn uzadý mý.
Ya ellerin,
Ellerin yine öyle þefkatlimi,
Yine merhametlimi yüreðin,
Yine sokak da çocuklarý seviyormusun.
Ellerini çoktan görmedim,
Deðiþtimi ellerin.
Ya gözlerin,
Ben onlara deniz derdim,
Rengi farketmez di.
Onlara bakýnca kayýp olurdum,
Bunu seviyordum.
O gözlerinin kýyýsýndaki kumsala her gün,
Seni seviyorum yazardým.
Ya gülüþlerin,
Yine eskisi gibi gülebiliyormusun,
Ýçinde neþe kahkaha barýndýrýyormu gülüþlerin,
Hiç unutamam biliyormusun.
Gülüþlerin gamzelerinde toplanýrdý,
Yanaðýndan öperdim.
Bir ressam çizmiþti sanki dudaklarýný,
Üzerine kýrmýzý rujunu sürerdin,
Mükemmel olurdu.
Bu gün resimlerine bakým merhaba dedim,
Merhaba ey hüznümün akþam güneþi
Merhaba ey gönlüme düþen akþam ateþi.
Gül sende
Gönül sende.
Bu günde akþam sende......
___Cengiz Yýlmaz/Þiir Baba
Sosyal Medyada Paylaşın:
Cengiz Yılmaz/Şiir Baba Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.