Yolun sonu

Yaþlanýrsýn, kan donar, nabýz tekler, ter soður
Avucunda yaz sakla, gün, güneþ; kýþa lazým
Gülsem el alem kýnar, aðlasam cana aðýr
Hayatýn son deminde, bir parça neþe lazým

Tükenerek, tüketiriz, eriyen mum misali
Toprak su ve oksijen, insanýn yekün hali
Yaradýlýþtan beri, can gövdeye gireli
Var oluþun kaynaðý, nefes; güneþe lazým

Yanýlmaz, aþk olmadan, çiðdir; gönül öncesi
Konup göçermiþ her can, çözülmez bilmecesi
Taþlaþmýþ yüreklerin, sevgisizdir güncesi
Oksanýp sevilmeler, þefkat; her baþa lazým

Özgürlüðün tadýna baktý isen bir kere
Zincirler zaptemez, dar gelir; tüm yer küre
Çýktýnsa düþe kalka, dayanýp dizde fere
Asýl hedeften geri, firen; iniþe lazým

Aliye Uyanýk /BOZOK KIZI
11.01.2019
Sosyal Medyada Paylaşın: