Yarım bıraktığım şeyler geldi aklıma

Yarým býraktýðým þeyler geldi aklýma
Ýçimde ellerimle öldürdüðüm hayallerim
Dilime yasak koyduðum onca kelime
Tebessümüme gizlediðim onca hüzün
Doðmasýný beklerken cenaze namazýna durduðum onca umut

Yarým býraktýðým þeyler geldi aklýma
Geleceðe merhaba demeyi düþündüðüm sevdama
Avuç içi ondan emanet buseyle elvedaya sallamak elimi
Kim bilir kaç geceyi sabaha erdirdim onsuz
Kaç çið tanesine onun göz pýnarlarýndan kalmýþtýr diye yüz sürdüm
Kaç yol ayrýmýnda hep yanlýþ yola yürüdüm
Kaç papatya falýna yapraklarý feda ettim

Yarým býraktýðým þeyler geldi aklýma
En son kahkahamý hangi ahþap tavana astým
Kaç tahtakurusuna kanattým bedenimi
Týrnaklarýmla kaç acýmý çizdim dört duvara
Gittiðin yola kaç bakýþým mahkûm kaldý müebbet
Kaç tespih tanesi daðýldý umutlarým gibi etrafa

Yarým býraktýðým þeyler geldi aklýma
Çaresiz kalýþým yokluða
Yiðitliði boðazýna düðümlemek onca küfre karþý
Diz çökmemek için namerde
Boynunu bükmek yüzüne çarpan onca söze
Derinden bir eyvallah çekmek
Göç eylemek bilmediðin topraklara
Ve
Yarým býraktýðýn þeyleri
Tamamlamak son bir nefeste gurbette

Gürhan Olcaytürkan

Sosyal Medyada Paylaşın: