Namý diðer ismim hüzündür benim... Bir göðe, bir yere savrulurken bedenim. Yere deðil...Arþa!.. Diklir gözlerim... Gelmeyen arefeler yalnýz bayramlar bana uðrarlarken hediyelerini býrakýrlar... Hüzün..Hüzün... Bakonumda ay bana ben ona bakarken!. Zifiri geceler ve o dört duvar... Ömür yapraklarý koparken dost sandýklarým da terk eder gider... Birer birer... Gamlanma gönül bize ALLAH yeter...
21.08.2018 Erdoðan KILINÇER
Sosyal Medyada Paylaşın:
kırılmış Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.