Seni Düşüneceğim
SENÝ DÜÞÜNECEÐÝM
Dayanacak gücüm yok, seni özlerim.
Yaktýn kalbimi, yalan mý bu sözlerim.
Seni görmeden, kapanýrsa gözlerim.
Gece gündüz hep, seni düþüneceðim
Hala çýnlýyor sesin, kulaklarýmda.
Öpücüðüm duruyor, dudaklarýnda.
Bekliyorum seni, aþk duraklarýnda.
Gece gündüz hep, seni düþüneceðim.
Seni düþüneceðim, aðýrsa baþým.
Belli deðil ki benim, baharým kýþým.
Aðlasamda akmýyor, gözümde yaþým.
Gece gündüz hep, seni düþüneceðim.
Geçiyor günlerimiz, hep birer birer
Habersiz çekip gittin, el alem ne der
Geceleri durmadan, rüyama girer
Gece gündüz hep, seni düþüneceðim
Haberini aldým, yerimde duramam.
Seni severken, baþkasýný aramam.
Aþkým çiçektir, kimselere veremem.
Gece gündüz hep, seni düþüneceðim.
Benden uzaktasýn, ciðerim sökülür
Felekle yola girsem, belim bükülür
Aðardý siyah saçlar, tel tel dökülür
Gece gündüz hep, seni düþüneceðim
Yaþarým sanma inan, sevdiðim sensiz.
Ecel gelince baþa, kaldým çaresiz.
Kazýlan mezarýma, girsem kefensiz.
Gece gündüz hep, seni düþüneceðim.
Aylar yýl oldu bana, unutmam seni
Sevmiyorsan söyleyip, incitme beni
Bir gün sende giyersin, kolsuz kefeni
Gece gündüz hep, seni düþüneceðim
Midayet’im ah vahla, geçiyor ömrün.
Kalbim senin olsada, kýrýktýr gönlüm.
Çare bulunmaz inan, gelince ölüm.
Gece gündüz hep, seni düþüneceðim.
(0009) Mart 1970
Þair Midayet Kara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.