yaðmur, yokluðuna yaðýyor bu sabah.. ýlýktan ýsýrýyor topraðý...daðýlýyor caddeye. cama vuruyor soðukluðunu her damlasýnda.. ve bak, bu günde yoksun varlýðýmýn sýnýrlarýnda.. yoksun! hepsi bu
deðil aslýnda bu deðil
...
hani sen varken renkli bahçeler dolanýr ayak bileklerime ýlýk meltemler ýsýtmaya çalýþýr az evvel üþüyen parmak uçlarýmý kuþlar vazgeçer sýcak yerlere göçmekten.
...
varken, daha iyi hissediyorum aslýnda iki adým ötemde olman bile yetiyor uzak durmana. ve ne zaman uzatsam elimi, derin bir boþluk kalýyor payýma. yüzüm düþüyor hepsi bu da deðil aslýnda
...
uzaktayken, gri bir hüzün bocalar durur o vakitler kulunç gibi dalar öðleden sonralarý, aþk sancýlarý. uyutmaz bi türlü. çeker sineye çocukluðumu seni gölge olur düþer peþime,
hepsi bu da deðil aslýnda
... ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Beyhaki25 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.