Çok acýyor artýk!..
Bu gün al canýmý!
Uzatýp parmaklarýmý
dokunamýyorsam yüzüne
ve o bir baþkasýna verdiyse varlýðýný
Tam vaktidir ölmenin..
Madem ki ona verdin
bir gülüþün
bütün güzelliðini..
Madem ki o’nu beðendirdin bana en çok
Ve madem ki vermedin bana;
Al canýmý!..
Vaktidir!..
Büyüttüysem sevdasýný
senin verdiðin yürekte
bakmadan suretime,
Yüreði bunca kocaman tutarken
alacaktýn aklýmý madem..
Hadi al canýmý.
Onu sevmeyi içime bunca verip
Onu bir baþkasýna veren Tanrým;
Hiç mi görmezsin aðladýðýmý?
Hiç mi acýmazsýn bu cana?
Onu bahþettiðin kulu çok seviyorsun da
bir ben miydim senin de bakýp sevmediðin?
Sen deðil misin bu sureti bana veren?
Sen deðil misin ona beni sevdirmeyen?
Al hadi!
Ýçim titreye titreye aðlarken
insan olduðumu bilmemin
ne önemi olabilir ki?
Ne önemi olabilir
yüzüne dokunursam
kirleteceðimi düþünüp
kýyamamamýn?
Canýmýn ne önemi olabilir
hiç olmayacaksa yanýmda?!
Vaktidir ölmenin
ve o’nu hiç bilmeyeceðim
bir hayata doðmanýn.
Çirkin olmamýn
umursanmayacaðý,
Sahip olamadýklarýmla yargýlanmayacaðým
bir hayata doðmanýn;
vaktidir artýk.
Hadi!..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.