Sen gülümserken yaðmur bile Þekerli gibi yaðýyordu sanki Hani açýp aðzýný doldurasý geliyor insanýn Þimdi ne zaman gülümsüyorsun, Aðzýmý ne zaman açmam lazým bilmediðimden Hiç tatmýyorum yaðmuru, Hiç ýslanmýyorum sokaklarda umarsýzca.
Þimdi çýkýp gelse, bir akþam, Özledim diyerek, inan dokunamam sana, Gülümseyemem eskisi gibi Yalan söyledin ya hani, O gün bir ölü oldun benim için öldün sen, Minik kutumuza gömdüm, kokunu bile.
Ellerimi ceplerime atýyorum ölün var sanki Oradasýn, ceplerimde Ölmüþ birini sevmek en kolayý, Melankolinin dibi bu þey.
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
TC Sami Arlan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.