Bir gece
yýldýz yýldýz
dökülürken yüreðine
anlayacaksýn sende
Ay yalnýzlýðýný ...
ayazýndan geçemediðin
ve bir türlü çözemediðin
O uzak uzak sevmeleri...
katran karasý siyahýnda ayrýlýðýn
ve ýþýðýnda kalan beyazýnDa aþkýn
susacaksýn yüreðini ...
GECENÝN
gözleri önce ...
sýrrýný düþündürecek renklerin
dudak kývrýmýnda bir vakit
dumanýnda hüzün
çözülecek dilleri özlemin
alýp baþýný gidecek sonra
yine her yol ayný yere
aþk ... aþk ...uzaklarýn
ki kelepçeli bir söz sana
Hep uzaklarýn
sesini bile duymadýðýn
ismini bile bilmediðin
çok uzak bir þehirde
yalnýzlýðýn orta yeri
vurgun bir yürek de mavinin
ve yine uzak uzak sevmelerin
tamda gölgesindeyken kavuþmalarýn
kaçýp gitme...
ve sakýn bitme.