ça
NER DE HANİ BENİM CENNETİM
Bu vatanýn her karýþý cennet dediler,
Parselleyip birilerine peþkeþ çektiler.
Yoksa bu zamana kadar hep bizimi kandýrdýlar,
Satar mý elindeki Cenneti baþkasýna insan.
Kin bu Cennet Vatan uðruna olmaz ki feda,
Dediler garibaný gurabayý sürdüler ön safa.
Kendileri yan gelip yattýlar sürdüler safa,
Satar mý hiç elindeki cennetini baþkasýna insan.
Satacak bir yer kalmamýþ etmiþler hep hibe,
Sýra geldi Fabrikaya þimdi de çalýþan iþçiye.
Yoksa çalýþanýn emeðini çalmak mý emeli gizlice,
Satar mý elindeki cenneti baþkasýna insan.
Dost musun,düþman mýsýn bilemedik gayrý,
Konuþtuðu doðrumu yanlýþ mý ölçülmez gayrý,
Gözünü yummuþ inanmýþ her dediðine Teyze Dayý,
Satar mý hiç elindeki cennetini baþkasýna insan,
Ne kaldý ki bana ner de hani benim cennetim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.