hep sen

beni yalnýzlýða mahkum ettiðin o günden beri,
gözlerim zifiri karanlýk düþlere kapanýyor hep,
gördüðüm hiç bir rüyayý hayra yormak gelmiyor artýk içimden..
bütün yalnýzlýklarýmýn adý sen,
sesleniyorum sana,o karanlýðýn içinden,
ama,o kadar kalabalýk ki senin yalnýzlýðýn,
duyulmuyor sesim,
bende susuyorum,
yalnýzlýðýma,
yalnýzlýðýna,
sana,
kendime,
herkese,
her þeye,
küsüp....



emine rezzan sipahi


Sosyal Medyada Paylaşın: