çok, ama çok uzak bir masalda bir yokmuþluða uzatýrken elini bir varmýþlýk masal da bu ya sonbahar sararmýþlýðýndan umutlar ise kararmýþlýðýndan emzirilirmiþ bir aþk tarafýndan…
þimdilerde dilim söz yarasý örselenmiþ bir kere sessiz bir acý sineme diþ diþ döküldükçe bahar öpüldükçe ateþ alnýndan oluk oluk dökülür saçýma tipisinde, tipsizliðinde grimsi karlar
haydi ne duruyorsun çek git þimdi sende gözyaþýmýn izinden git ki, düþen damlalar ýslatmasýn, yakmasýn, incitmesin seninde tenini
. … .
hazanýyla, zifiriyle bir tuvalin tenine nakþolmuþ mevsimleri içinde sorgulatan telaþ yüklü gözlerin var dý ya ahh o gözler ahh… ne de güzel uyuturlardý fanuslaþmýþ, yosunlaþmýþ içim maðaralarýmý
çözüldükçe örgülerinden düþ fýsýltýlarým titrek bir alevin can yangýsý olurum ve boðuldukça þavkýmda yakamozlar hicraný her dem aþk gibi, hayat gibi sürüklenir, vururum elbet bende bir gün karaya…
ilhanaþýcýocakikibinondokuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.