...Heceleten Geceler...

...Her gece bir güneþin mezarýdýr
Sustasýný en içinde taþýyan
Bir cümle korkudur
Kendi muhitinin hamalý bir iyilikle
Biliþtiðinde sabaha doðru
Kavuþmayý büyüyen bir umut olur

Her gece yunduðunda kendini karanlýðýyla
Aydýnlatan ayla bakar kendine

Uzak ve yakýn geceler vardýr
Yörüngesiz dertleri iç eden
Ve göz pýnarlarýndan
Yýldýz döken

Bir de denizlerin üzerine serilip
Rüyalarý köpürten geceler vardýr
Kotarýldýðý her dem de
Nefisleri uyandýran

Gecenin içinde gece vardýr
Körebelerin oynadýðý masumlarý saklayan
Ihlamur kokularýný fesleðen çýðlýklarýný
Birbirine katarak
Sonraya býrakýlan
Babil’lilerin ihsanlarý gibi

Gece fikrini ifþa edeceklere
Kocaman bir meydandýr
Bir þiir de pençelenebilir
Bir ayrýlýðý derleyen hüzzam bir mektupta

Gece yýldýzlar aleminin düðün halayýdýr
Bu kez ýþýk huzmeleriyle bir güzelin gamzelerinden akar
Hayatý ortalatan bir hevesle

Gece mikyasý olmayan bir hengamedir
Aslý faslý dünyanýn güneþe sýrtýný dönüp
Edebince naz etmesidir aþka...
Sosyal Medyada Paylaşın: