Son Suyumu Veren El Senin Olsun

Uðruna canýmý kurban etmiþim
Turabýn olayým, yol senin olsun
Bastýðýn yerlerde nergis bitmiþim
Kopar incitmeden al, senin olsun.

Sabýr kadehinde iksiri içtim
Benliðin külünü aleme saçtým
Muhabbet baðýnda gül diye açtým
Gir gülistanýma, dal senin olsun

Yüklersen eýnime hicran yükünü
Ýndirir kaþýmý, hasret çýkýný
Sapladýn sineme sevgi okunu
Gönül sarayýmda, kal, senin olsun.

Þahine benzermiþ çýrpýnan yürek
Menzile giderken yorulmaz burak
Hali pürmelâli edersen merak
Ara yüreðinde bul, senin olsun

Olmadýðýn her yer gurbet kokuyor
Ellerim semada kandil yakýyor
Hayalin uykuma þimþek çakýyor
Gecenin hakkýný böl senin olsun

Aþkýn kývýlcýmý düþtüyse cana
Fýrat’ý baðlasan gelmez imana
Þinel’im yakardý Ulu Hakan’a
Son Suyumu veren el, senin olsun

DÖNDÜ DEMÝR ÞÝNEL ÞÝÝRLERÝ ÝÜREÐÝN SESÝ’NDEN
Sosyal Medyada Paylaşın: