BEN...
Ben, ilkbaharda çiðdemim,
Çiçeklerin güneþe ulaþmak için topraða baþ kaldýrýþýyým…
Ben yaz aylarýnýn güneþi,
Yeþile ýstýrap çektirmek için acý, acý esiþi, güne bakanýn kavruluþuyum…
Ben, saadeti mutluluðu arayan,
Bir Allah aþýðý, bir mum ýþýðý, bir Leyla, bir garibim…
Ben durgun göllerin,
Durgunluðuna son vermek için coþan hatta inleyen çaðlayaným…
Ben bir hasretim,
Ben, kendimin hasreti, hasretin taa kendisiyim, onun hasretiyim…
Ben bir umudum,
Ben bir çöküþün, Bir yok oluþun eþiðindeki umut ýþýðýyým…
Ben bir sevdayým,
Sevdam ulaþýlmaz sevdanýn sihriyim ben varým sevdam hep yanýmda…
Ben bir çýðlýðým,
Bir çýðlýk bir haykýrýþ duygu dolu akan yüreðim…
Ben bir rüzgârým,
Estiðinde ama deli bir fýrtýna, ama sakin bir meltemim…
Ben özgürlüðüm,
Özgürlüðünde bulursam sevdamý, tel örgüleri aþar prangalarý kýrarým…
Ben bir þafaðým,
Bir görebilsen þafak hep sende, sevdam kendi kaderimde, sen bende…
Ben bir Anadolu’yum…
Uðrunda deðil sevdam, deðil ölüm, deðil kimse engel, tek ben varým…
Ben bir ay yýldýzým,
Al kan üstündeki hilal kadar baðlýyým sana, Ay yýldýzým hala dalgalanýyorum…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.