ey kuru kalabalýk ey sobalýk ey sopalýk uslan biraz arkana yaslan bak yaðýyor yaðmur etraf batak, çamur
mahir maðrur niye bu akþam yanýk çalýyor tambur sonrasýnda yaðacak kar gelecek ölüm
ah vuslat ah yar ne çok da dert yüküsünüz insaný ediyorsunuz sinir küpü arkamdan kuyumu kazdýnýz hem de derin bilmem ki size ben ne derim
az deðildiniz yonulacak kazda boðazýma kaldýnýz aklýmý da baþýmdan aldýnýz sustu gökyüzü sustu içi kýrmýzý mavinin gizi sarýnýn yaldýzý sustu
özlemde mana kaldý içtik hasreti kana kana rehin alýndý bu yürek kumpas kuruldu gözde ise bir metruk yasý kaldý tozu, topraðý, taþý
seviyorum dedim ölüyorum dedim içimde birþeyler sýzlýyor dedim ama kimse inanmadý kimsede adýmý anmadý çünkü ben eski ben deðildim
Sosyal Medyada Paylaşın:
DÜŞLER SIĞINAĞI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.