MUAVİYE İLE KUFFELİ

MUAVÝYE ve KUFFELÝ

Yaklaþýk bin dört yüz sene evvelinde,
Uzaklara, develerle gidilen devirlerde,
Baðdat’ýn kuzeyinde, kendi halinde,
Kuffeli birinin yolu düþer Þam iline.

Misafirdir adam, selam verir gördüklerine.
O zamanlarda Þam’da validir, Muaviye.
Yol yorgunudur devesi de, kendisi de,
Öyle soluklanacak bir yer ararken çevrede,

Uyanýk bir tip bitiverir, çenesinin dibinde.
- Hey Kuffeli! Bu erkek deve benimdir.
Adam þaþýrýr, hâlbuki devesi de diþidir!
Acep bir benzetme mi var? Bu ne iþtir?

Kuffeli; ‘’ Bu deve erkek deðil diþidir.
Hem senin dedeðil benimdir’’ der.
Ama zavallý misafir Kuffe’liyi kim dinler.
Toplanýverir kalabalýk, belki de haberliler.

Þamlý devenin yularýndan tutar, baþlar itiþmeler,
Kuffeli ile Þamlý mahkemeye düþerler,
Toplanýr kalabalýk belki binler, belki on binler,
Konu anlatýlýr, Muaviye’ye, neticeye varýlýr.

Muaviye, þöyle seslenerek kalabalýða, der;
-Hey Kuffeli, bu erkek deve Þamlýnýndýr.
Adam bir an þaþýrýr, bu olamaz, imkânsýzdýr,
Diþi deveye, koskoca Muaviye nasýl erkek der.

Þamlý alýr deveyi, sevinerek gider evine,
Kuffeli þaþmýþtýr, anlam vermez olup bitene,
Artýk güveni kalmamýþtýr hakka, adalete,
Þaþkýnlýk için de bakar gelip geçene

Kalabalýk yavaþ yavaþ daðýlmaya baþlar,
Muaviye adamýn yanýna varýr; ‘’ Hey Kuffeli!
Ýkimizde biliyoruz ki; bu deve diþidir,
Þamlýnýn da deðil, senindir’’

‘’Selamýmý söyle Halife Ali’ye
Diþi deveye erkek diyecek kadar,
Þam’da on binlerle adamým var,
Ayaðýný denk alsýn bunda böyle’’

Bu bir baþ kaldýrýþtýr, Ýslam da ilk ayrýlýktýr,
Bu hal böylece, devam ediyor senelerce,
Ýnanýlýyor ayný dine, ayný peygambere,
Dünya malý halen geçiyor Hakk’ýn önüne.

Bu olaylar tarihe mal olmuþ, olsun diyelim,
Haksýzlýklara her zaman boyun eðmeyelim,
Olalým her daim, Hak’tan, haklýdan yana,
Bu sözümüz de öðüt olsun, tüm insanlara…
Salih KOÇ
8 Haziran 2016/Çayýrova

Sosyal Medyada Paylaşın: