eskidi zaman

ben;
bir günün ardýndan
beklemenin sürgününde olan
ufukta umut arayan bir mahkum

beklemeyi liman bilenim
umuda sýmsýký sarýlan

kurulmuþ karanlýðýn sofrasý
baþ köþeye sinsice
korkarým karanlýðýn limanýmý kör etmesinden

ben limanýma güvenmeyi beklerken
eskidi zaman
bu gecenin son saatleri
umut diriliyor mezarlýðýndan
ben limanýma sýðýndým
ve;
umut ederken hayaller kuruyorum aydýnlýk dünyamda


Çiðdem Karaismailoðlu
Ocak / 2019









Sosyal Medyada Paylaşın: