Bu gece feraset duygularýn misafiri ölü bedenlerimiz. Yer gök bir olur mu ki usul usul kanarken. Yakamoz vurur mu cesetlerimizin gölgesine? Aþk-ý mahþerin kýyameti, itibarý ne ola ki? Yolunda gitmiyorsa nedim duygular, dahil olma. Lakin arþa yükseliyor bu yemini bozuk imtiyaz. Tutarak birlikte çevirmiþler, adapte olamadýðýmýz karanlýklarý. Þimdi, Muzdarip canlar gün aðarýrken Konsun naaþlarýmýz bir çukura. Yüzümüze vuran topraðýn kokusuyla, Deðsin ruhumuza elem ekserisi... Pencerelerde baharý alýp götürüyor. Ve, duvarlarda göz görmedikten sonra, Ne çýkar bir nevi yoklarýn sonuyuz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kılıçarslan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.