durdum koltuðun kýyýsýnda seyre daldým halý gölünü gözlerin yakamoz oldu suda sonra gözlerim kapandý iç dehlizlerime zifiri karanlýktý , içimin derinleri Everest te gibiydin sen zihnimde ulaþýlamayacak kadar yüksek korkulacak kadar yalnýz sessizlik , uzaklar ve korku anlaþýlamayan sen derin maviliklerin sýcak okyanus gibi deðil keskin dilinse buz gibi donduruyor sözcüklerin ardýnda seviþmelerdeki gibi deðil dokunmamalarýn canýmý acýtýyor tenimde dolaþtýðý gibi deðil ne garipmiþ , seni anlamak anlam verememek anlamsýzlýðýna mantýksýz mantýkla hareket etmek görüp senin gibi hissedip aþký ortalýk yerde anlamak eski moda aþký ucuz aþk romanlarý tarih oldu yok artýk sonsuz aþk sonsuz sadakat
Sosyal Medyada Paylaşın:
RuhaDokunanAdam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.