KAÇ SÖZCÜK

Kaç sözcük kulaklarýndan kavradý yalnýzlýðýmý
Bir çocuk edasýyla azarlar gibi
Bir trenin raylarýnda gezen bakýþlarým
Süpürdü kirpiklerimle piþmanlýðý

Keþkeler kavrulurken çöl yangýnýyla
Yine öptü düþlerimi yalnýzlýðým

Bir yol ayrýmýnda küflü yüzüyle
Çýktý karþýma hayat
Döküldü kan çiçekleri bahçelerimin

Acýya çalmýþ hislerimin çýðlýklarýydý
Düþlerimin sýrtýný sývazlayan

Sýrýlsýklamdý yalnýzlýðým
Þemsiyesi kýrýk bu coðrafyada
Saklasýn beni ardýna küllerim
Harlanmasýn korlanmasýn ateþim
Umutlarýmýn yamacýndan
Düþer uçurumlarýma hayallerim

Çürük mevsimlerde doðdu yabancýlýðým
Burada aktý kaným
Burada çaðladý acý ýrmaðým
Burada aklýmdan bir deli çýkardý rüyalarým

Yorgun kirpiklerim kesmiyor gözyaþlarýmýn yolunu
Her gün bir hüzün giyer tenim
Her gün yalnýzlýk kokusuyla
Harmanlanýr gecelerim

HÜLYA ÇELÝK
Sosyal Medyada Paylaşın: