çýkarýn beni kafesten uçayým ben de göğe bazen konayým yeşillenmiş ağaç dalýna geleyim usulca pencerenize rüzgar ýslýğý eşliğinde şarkýlar söyleyeyim ben yaşayamam nefes alamam kafeslerde gül, bahçesinde nasýl güzelse ben de güzelim gökyüzünde
açýn kafesleri uçurun beni dingin gökyüzüne.. ben suyumu dereden kana kana içerim rýzkýmý mevlam verir seyrederim alemi seyreder alem beni* alma özgürlüğümü kanatlarýmdan
saygýlarýmla...
Sosyal Medyada Paylaşın:
NAZLIM CAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.