her millet kendini akýllý sanar her insan gibi en iyidir en yücedir en güzeldir en büyüktür bileði bükülmez geçmiþi ile inandýklarýyla varlýklarýyla sanki tek doðru o imiþ onlarmýþ gibi diðerleri arkadan gelir belki de çok arkadan bir nevi tanrýnýn lütfu misali kendini nimetten sayarak bilmez mi ki farký farksýzlýk olduðundan, neylersin belki kompleksliliðinin gereði ihtiyacý vardýr o deliði kapatmak için içindeki sürünmelerinin, kendini süslemek olduðundan fazlasýyla kandýðýný rahatlamaktýr mutlu olmak huzura kavuþmak kendini kandýrarak neylersin o da herkes gibi bir insan eksiðiyle fazlasýyla varlýðýyla yokluðuyla olduðuyla sanmasýyla aslýnda geldiðimiz yer ayný gideceðimiz yer de ayný iþine gelmez bunu bilmek gitsede sekerek bir gün temelli düþüceðini bile bile, neylersin ne söylendiyse çiðnemeden yutmuþ ömür boyu midesine oturmuþ hala farkýnda deðil aslýnda hem zavallý hem sefil...
* Berlin, 03.01.2019 *
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.