Bir gün dökülür yapraklar Gençliðin kaybolur. Düþersin peþine, Ama boþtur yollar ne yazýk ki boþtur sokaklar. Sabah uyandýðýnda Bedenin düþman olacak sana Belin, bacaklarýn, Aðrýlarýn artýk yaren olacak sana. Allahým ben böyle deðildim diyeceksin iç çekeceksin.
Ah aynalar aynalar..
Aynayla dertleþip o, korkunç canavarlar Bana ne yaptýlar diyeceksin. Ben daha yirmimdeydim güzeldim falan belkide.
Ertelediðin yýllarý ben neyledimlerle anacak Gözlerin ucu zamandan korkacak, Nefes alýþlarýmýz ayarlýyken kazanca, Bu kadar koþmaya bu kadar telaþa altmýþýnda, ’Ne lüzum vardý diyeceksin Yetiþemediðin bir zamanda Bu kadar fedakarlýðý kime eyledin o akarken yaþayamadýðýn yýllarýný diye tükeneceksin.
Atlanmýþ sayfalar, yazýlmamýþ anýlar yaþanýlamamýþ fýrsatlar üstüne gelecek. Oturamadýðým bir arkadaþ sofrasýný yalnýzlýðýnda arayýp boþlukla kucaklasacaksýn.
Ah.. desen boþ Kýymet bilimeyen yýllarýn yerine Ne versen boþ. Gelmiyor hiçbirþey yerine Aldýðýn þu zar zor nefes bile, deðer bilinmezliðin acýsýný duyacaksýn yüreðinde kalbine sancý dolacak ve göçeceksin sende..
Fatih EFE Sosyal Medyada Paylaşın:
Hitaf-i Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.