SAKLA BENİ ASALETİM YEDİTEPE!..

Aynanýn ihtiþamýna baktým durup dururken
Yaldýzlý çerçevesi kamaþtýrdý gözlerimi
Dikildim karþýsýna baktým kendime
O kadar saf, iyi niyet halim þýmardý mý ne
Donup kaldým sýrçasýnýn karartýsýnda
Geçmiþin izleri inatla çakýlýp kaldý önümde
Ah! Nice sýrlar saklý koynunda göremediðim...


Elime bir taþ alýp fýrlattým sahte duygulara
Binbir parçada yalan gördüm nicelerini
Kaç kez demiþtim karanlýkta yürüme
Uzak kalmamý istemiþtim sahte yüzlerden
Demek ki ne vefa, ne de kutsanmýþ aþk
Asilliðini yitirmiþ gördüm sevdanýn özünde
Ellerim paramparça, kan deryasý gönlüm þimdi!..


Can kýrýðý kalbim tarumar günahkâr hâliyle
Yönüm yeditepe’nin bahar çiçeðinde
Bembeyaz, anamýn ak sütü gibi tertemizsin
Bir abide duruþun vardý göremediðim
Hay benim nankörlüðüme, ya da þansýma
Bilemedim kýymetinin yüceliðini .......
Ne olur düþeyim aklýnýn düþmezliðine, sakla beni!..


Zafer Direniþ
...

27 Aralýk 2018 Perþembe 19:00 Lahey/Hollanda

Sosyal Medyada Paylaşın: