Manalý bakýþlar da gördüðüm hasretin Kokusunu kökünü salmýþ benim Sevdamýn öldüðüm günü bilirim Yani bilmediðim gün ölmüþüm meðer Özlemim öyle hýrçýn ki kimselere Diyemiyorum sesine hasretim saniyelerle Özlemleri taþýyorum yollarý gözler olmak Her gün seni aramak kaçamak gözlerin Dýþýna çýkamamak yufka gibiydi hayalin Yok gibiydi sevdan meðer ben sevdanla Yanýp tutuþmuþum
Ardý sýra aramak yetmiyor tepeleri Adý sevdaymýþ acýdan baþka yar demiyor Ýbrahim’e her gün her an akýl dalgam Ýflaslarda oysa ben söylemiþim ninnileri Kendime peki neden öylesine güzelsin Yoruldum artýk tertemiz aþkým bu baþka Ne görebilir ki hiç kimseyi sevemedi neden Sevdin diyemedi bir kere karþý geldim Gönül gözüme iþtahsýzlýða mahkûm etti O çaldý ben dövündüm seni görmeyeli Ýnan ince vakitlere büründüm
Þimdi diyorum demekle kalmýyorum Aþkýnla yok oluyorum fark edilmeyen Ne varsa hepsi senin olsun bitmeyen Sevdana sözüm olsun
Ýbrahim KANDAMAR 03.03.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
mavi hüzün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.