Dışarısı Kadar Üşüyorum

Penceremde morarýyor güz
Dýþarýsý kadar üþüyorum
Sesinde rüzgar uðultusu
Odamda kar-çamur...

Küfrediyorum yalýn ayak duvarlara
Geçimsiz bir boþluk yüzümde patlýyor
Kanýmda bozarýyor renkleri, çiçeklerin
Yine de açýyor çaresiz
Sahipsiz mezarlarýn kalýntýlarýnda, korkak

Diþlerimde kamaþan ateþin, hýrsý
Yaðýz günlerin avlusunda tutsak
Penceremde morarýyor güz
Dýþarýsý kadar üþüyorum...

02.01.2019
Trabzon

Murat Demirci 2
Sosyal Medyada Paylaşın: