Ormanın Kimyası Bozulunca
Aðacýn dalýný kýrdýðýn anda baþladý
Bugün yaþadýðýn kýyamet
Yalvardý aðaç sana
„Dalýmý kýrýp ok yapma, kendini öldüreceksin“
Dinlemedin
Duymadýn ýrmaklarýn sesini de
„Önümü kesme, sen boðulacaksýn“
Ýnsan bilir deyip yürüdün
Hayvanlarý birbirine düþüremedin
Ama insan insaný diþler oldu, parçalar oldu
En yüksek taþa oturmak için
Kemiklerden merdivenler inþa ettin
Ýnsan bilir deyip týrmandýn
Dilini yuttu kuþlar
Rengini kaybetti çiçekler
Yýlanlar bir o kadar sinsileþti
Çakallar bir o kadar uludu
Paytak bir ördeði aslan kostümüyle görünce
Bir Tek maymunlar güldü
Ýnsan güçlüdür deyip yürüdün
Ölüyorsun
Tacýna taktýðýn tüylerini almaya geldi papaðanlar
Kalbine saplanan dalýný geri istemiyor aðaç
Kuruyan damaðýna su vermiyor ýrmak
Baþucunda gerçek bir aslan duruyor
„Benim adým ölüm“ diyor sana
Ýnsan ölümsüzdür deyip ölüyorsun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.