İmler, monologlar, şeyler

soyulmuþ kiplerle sessizleþir
lal, ses duymaz benlik
sýradaðlarýna çarpýp gerisin geri döner
yankýyla derinden derine monolog
bir batýnda milyar nefes
milyar soluk verilmiþ
sayýsal besmele
Ar’ýn kökenlerinde yitirilen namusla uyuyorum geceleri
gizil dillerimle alacakaranlýktan söken þafaðý bekledim
bir kaç im sonrasý, ucuz parolalarla karþýlandým
sözün taþrasýnda olanlar
kireç sürülmüþ gövdelerle yakýndý mazlumiyet bana
vicdanýn topuklu postallarýyla uyandým
mütemadi kalleþliðin biatý ve sözün
kentli ordusu
yaralardan akan tuz
böylelikle bozdum yeminimi

gündeme uzak örfleriyle konulan kanunu
kötülük yüklü parçalarýmla yadsýyorum
aynaya çöken sisin daðýlan büyüsü
berrak tanýlar, suretin fiilleri
ipinden boþandý
kararan kaðýtlara benzerdi solgunluk
çiçeðin açýþýna ermeyen aklý saðladý
öde diyetini bana kýsasýnla eski yasa
çünkü olaðan
dünden kalanla kapattý hesabý
rengini kaybediyor koyu kýrmýzý gül
yaþam aðýr aksak çekiliyor
senin de diyeceklerini biliyorum güzel söz söyleme sanatý
çirkin susuþlar gün gibi döndü
hatýrdan hatýra baðlý renksizlik
gül kokusu var üstünde






Sosyal Medyada Paylaşın: