GÖNÜL
Hiçi hiçine geçirdik bunca zamaný bunca yýllarý.
Eyvah desen piþmaným desen fayda etmez gönül.
Aydýnlýk sanýp koþa koþa gittiðin köhne yollarý.
Deðiþtirmek istesen de deðiþtiremezsin ey gönül...
Kapýlmýþsýn bir sevdadýr gidiyor.
Her sevdan sana ne yaralar açýyor.
Sen hep ayný yerdesin ama onlar gidiyor.
Sevme gönül inanma gönül.
Göremedik hayatýn çeþit çeþit güzelliklerini.
Hayýr nedir bilmez olduk kaptýrýnca kendimizi.
Ses de edemedik ezdirip geçince bendimizi.
Yeter uslan gönül kendini heba eyleme gönül.
Zaman geçti þimdi dünler oldu çok evvel.
Bugün de bitti gidiyor uslan gönül kendine gel.
Hiçi hiçine çýrpýnýp durdun derin deryalarda.
Bahtýna talihine küsme kendine gel gönül.
Bitir artýk düþüncelerinle olan kavgalarý.
Sar iyileþtir el daha deþmeden yaralarý.
Siz bilmiyorsunuz siyaha boyadým buralarý.
Baþka renklerde var sevgi sefa da var bil gönül.
Unut gönül unut artýk bakma o taraflara.
Bunca zaman yeter artýk atma kendini araflara.
Kapýlýp gitme artýk anlamsýz boþ hatýralara.
Sende etten kemiktensin sýzým sýzým sýzlama gönül.
Soðuk duvarlara yaslanýp büküm büküm bükme kendini.
Telaþlý duygulara kendini kaptýrýp eðme çehreni.
Kuruduðu yeter artýk yeþert ozaným gönül bahçeni.
Güneþ doðsun baharlar gelsin artýk yas eyleme gönül.
Ozan SONAR
09:25 Salý
25.12.2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.