Üşüdüm Anne .......
Gurbetin en soðuk ayazýndayým
Yokluðun buz gibi soðuk sol yanýmda
üþüyor bedenim
yarým kalmýþ düþler içinde
karlar yaðdý üzerime üþüdüm anne
ateþin söndüðü ölümün gülümsediði daðlardayým
hasret tütüyor çatlamýþ dudaklarýmda sigaram
onulmaz bir haldeyim terk edilmiþ yüreðim
gözlerimde yaþ sorma bir telâs
karlar yaðdý üzerime aðladým anne
ne gecem belli ne gündüzüm
soðuk rüzgarlar esiyor dört bir yanýmda
ellerim buz kesiyor üþüyorum
sensiz gecelerde
karlar yaðdý üzerime sen aðlama anne
çýkmaz bir yoldayým
kurtuluþum yok aðlamaktayým
son sigaramý yakýyorum
sönük kalýyor dudaklarýmda
daðlar geçiyor sýra sýra gözlerimde
yarým kalmýþ hayaller düþler içinde
karlar yadý üzerime aðladým anne
Buruk bir sevdanýn gölgesinde
yaralý yorgun üþüyor yüreðim
hangi yana gitsem buz kesiyor
ellerim üþüyor
gözlerim kan aðlýyor
karlar yaðdý üzerime üþüdüm anne .
Yorum_Semra Güvenç
Þiir_Yaralý_34/Avusturya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.