Ya ! Bende O’nu diyordum? Ne olurdu; Duysaydýn yüreðimi? ’Okusaydýn’ þiirlerimi? Çözseydin bu kördüðümü? Yada; Bakmasaydý en dibe çeken gözlerin bana? Kanmasaydým sana diyorum; Yüreðime sarýlýveriyorum. Çünkü; yine sen’i yazdýraracak kalemime; Yine sen’i anlatacak evrene... Ve yine hep ’SEN’ÝNLE OLACAK’. Ne bir saat, Nede bir an ! AÞK’sýz yaþanmayacak... Batmayacak ay; Doðmayacak güneþ ! Ötmeyecek kuþ; Yanmayacak ateþ ! Esmeyecek rüzgâr, Yaðmayacak yaðmur... Gülmeyecekte olsa, dünyaya gelen bebek; Hep koþacak peþinde, ömrünce bu sýrrýn. ’SEN’ Ruhuma iz; Gönlümün sahibisin bilesin. Ýlk gördüðüm ateþ, doldurduðum çilesin... Sorma... Ne geceler þahit oldu, Ne kar gibi kâðýtlarda, ah ile yazýlan satýrlar hasretime. Ne bir düþ, ne bir hayal, Gerçeði söyledim gözlerine. Bazen sitem, bazen isyan, bazende sustum. Kan kustum. Ben; ’AÞK’ dedim hep... Sonsuzluk olduðunu biliyordum. ~~ Nigâr Güler 30.12.2018’in; Son þiiri olsun. Gönüller Aþk’ile dolsun🙏 "Firuze"
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nigar Güler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.