RAMAZAN YAVUZ (Merhum)

Bir Ramazan Yavuz vardý, yetim, babasýz,
Sekiz yaþýnda öksüz kalan yalnýz çocuk,
O dostlarýna olamazdý, hiç vefasýz,
O uðurlandý, gözlerde yaþ boncuk, boncuk

Ferman deðiþseydi, her þeyden geçerdim,
Gerekirse, senin yerine can verirdim,
Bu hale getirenleri bilsem, ezerdim,
Toprakta bari rahat uyu, sen Ramazan.

Yýllar sonra kavuþtun baban ve amcana,
Yaný baþýnda, deden ve ninen Havana,
Acýna da dayandý, o çilekeþ ana,
Ben gelince rehberim ol, Yavuz Ramazan.

24/11/2005


Sosyal Medyada Paylaşın: