daðlarýn ýslýðý uyutur meleyen içimi
aðlasam ýslanýr güneþ
serde yiðitlik var
kurþun deler korku sinmiþ sessizliði
sesin çýnlar gönlümün çocuk duvarlarýnda
gece baðrýn olur yaslarým aðrýyan yanlarýmý
anam,
üstümü sen örtmeyince dalamýyorum rüyalara
yiðidim derdin kýnalarken ellerimi
bakarken þefkat zulasý gözlerinle
küçülür boyum posum, büyümüþ yaným
yeniden süt kokar erkek nefesim
korkum ölüm deðil
aðlamana dayanamam mezar taþýmda
anam,
girmem cennete sensiz
þimdi baþýn karlý daðlar gibi bembeyaz
dimdik dursun, eðilmesin, düþmesin öne
düþman sinsi sinsi bakýp acýna, gülmesin
anam
son kez öpseydim ellerinden
dudaklarým hasret bahçesi
dudaklarým kor
yüreðinden öperim her seher,
gençliðime aðlayan gecelere sor
frezya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.