KAYIP GÜL
-I-
Ey benim Sevgi Kelebeðim!
Dilimdeki hasretimin türküsü,
Sonsuzluk yollarýndaki
Prangalý ayaklarla
Ýçinde hep merhamet ýþýðý yanan,
Bilinmeyenin belki de bilinenin aþkýyla yürüyen
Ve
Sessizce gözyaþlarýna boðulan
Suskun Sevdiðim.
-II-
Vuslat mýdýr bu, hasret mi?
Söyle haydi, ne olur bileyim
Yoksa ki gör bak
Virane bir haldeyim
Sazýn bam teline dokundum,
Sevdanýn o aziz kahrýný ise
Hasretinle;
Çekiyor yüreðim.
-III-
Mevlam ne güzel eylemiþ
Eylerse güzel etmiþ
Gör bak daha neler edecek
Vallahi edecek, billahi de edecek
Sýkalým diþimizi, biraz daha dayanalým
Ýþte o zaman gör bak
Yemyeþil çimenler bahþedecek..
Yaðmaya amade bulutlarý
Bir Miraç serinliðinde gönderip
Kalplere nakþedecek.
-IV-
Uzaðýn kalbindesin, garipsin,
Keder ve sessizliðe karþý verdiðin
O amansýz mücadelenin
En sadýk ve en yakin
Canlý þahidiyim,
Kalabalýklar içinde yalnýzsýn,
Bilirim.
-V-
Ey benim kýrýk kalbimin devasý!
Sýrat köprüsündeki yoldaþým
Araf’ta gölgesine sýðýndýðým
Sultaným, Efendim!
Geçit verse daðlar, deryalar
Derman olabilsem dertlerine,
Çaðýrýp gel der isen uzaktan;
Gelirim.
-VI-
Âþýklar kervanýndaki Rehberim!
Gurbetsin, hasretsin, yokluksun
Talibinim lakin maðdurum
Belki ben SENDE YOKUM ama
Sen;
HEP BENDESÝN….
-VII-
Ey benim Sabah Güneþim!
Geceye renk veren rüyalarýmý,
Hep seninle süslerim
Ben bilmem Rabbim söyletir
Bu benim
Garibane hislerim.
-VIII-
Utanýrým söz söylemeye
Çoðunu gizlerim.
Allah biliyor ya,
Seni her dem
Özlerim.
-IX-
Ey Umut ýþýðýnýn Hatibi!
Razýyým halime ama
Kaderimde varsa sana hasret,
Sana hicran, sana meftun
Her gün,
Her gün aðlasýn gözlerim.
Sen aklýma gelince,
Ben aðlarken de seni gözler
Karýþýr birbirine
Hüznüm ve sevincim.
-X-
Ey Cennetinde dua dua yalvarýp
Hemhal olmayý dilediðim
Sevda Türkümün bestekârý!
Ýnan ki;
Gittiðin günden beri
Derbederim.
Ýçirsen de kana kana Kevser ýrmaðýndan
Ben yine aç, yine susuz ve
Yine sensizim.
-XI-
Þehadet Þerbetini tatmadan evvel
Saflýðýmla son defa kâinata
Seslendiðim!
Bilirim Yaðmur Gözlüm,
Rahmet gibi gözyaþýný
Yokluðunda öðrendim
Rýzasý buysa Rabbimin
Hicranýnla yanmayý da
Bilirim.
Ama sen yine de bil ki
Sonsuzluða doðru koþarken
Kapýmda beklerken Ölümün Sessiz Meleði
Hasta ve yorgun halimle
Seni severken ve aþkýnla çaðlarken
Ve
Ölüme koþar adým ilerlerken
SON NEFESÝMÝ; bu halde
VERECEÐÝM….
Murat AYDIN..... Bursa.....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.