ÖMÜR DEDİĞİN BİR GÜN BİTER

ÖMÜR DEDÝÐÝN BÝR GÜN BÝTER

Ben bir öðretmendim
Sinop’un bir köyünde
Abeceyi öðrettim yýllarca
Ve de dilimin döndüðünce

Emekli oldum, iki bin dörtte
Boþluða düþtüm birden bire
Serzeniþte bulundum kendimce
Çok erkenden emekli oldum diye

Ýki bin beþte baþladým özel eðitime
Yöneticilik yaptým kurumun birinde
Ýki bin altý yýlý kasým aralýk aylarýnda
Özel Eðitim Kursuna gittim
Çok sevdiðim Kastamonu’da

Ayrýldým çalýþtýðým yerden
Böylece baþladý yeni bir serüven
Gittim Ortaköy Öz Terapi Eðitime
Ayrýldým oradan da dört ay deðince

Tebdil-i mekanda ferahlýk olur diye
Geldim fýndýk diyarý Giresun’a
Çalýþtým tam bir yýl kadar
Özel Þebnem Rehabilitasyon’da

Nasipte varmýþ geldim Ordu’ya
Baþladým Dosteli adlý kuruma
Çok iyi dost olduk çalýþanlarýyla
Halen görüþmekteyiz birçoðuyla

Kýzýmýn tayini çýkýnca Boyabat’a
Bu vesile ile ayrýldým Ordu’dan da
Çok yorulduðumu ederek bahane
Bir yýl ara verdim özel eðitime

Duramadým durduðum yerde
Yine öðretmenlik varmýþ kaderde
Soluðu aldým bir kýþ mevsiminde
Boyabat Beyaz Menekþeler’de

Orada çalýþtým iki yýl kadar
Sonra geçtim Özel Kardelen’e
Bir yýl da çalýþtým onlarla
Arada altý ay kadar da Ayancýk’ta
Böylece bitti Sinop’ta ki macera

Geldik Kocaeli Çayýrova’ya
Baþladýk Gün Geliþim’de çalýþmaya
Orasý da güzel kurumdu
Yaz aylarýnda ücretsiz izinleri olurdu

Ýçecek suyumuz varmýþ Ýstanbul’da
Oradan geldim Beykoz Çubuklu’ya
Gökçem’de çalýþtým iki yýl kadar
Oradan da ayrýldým eylül baþýnda

Ýki yýl kadar yaþadým
Beykoz’da, Boðazýn koynunda
Ýlk kitabýmý çýkardým burada
Bu arada þiir de yazdým onlarca

Bir deðiþiklik olsun diye
Geldim Büyükçekmece’ye
Yürüyüþe çýkýyorum sabahlarý
Güzel yer, sevdim burayý

Yarým gün olsun çalýþayým diye
Özel eðitimde iþ baktým kendime
Avrupa Çocuk Özel Eðitim’de
Çalýþmaya baþladým bir ekimde

Bilemiyorum þimdilik;
Bu macera nerede biter?
Biz adýna diyelim kader
Ömür dediðin; o da bir gün biter...

Salih KOÇ
12 Ekim 2018/Avcýlar-Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın: