Arafat
Ah be sevdiceðim!
Ne çok geç kalmýþýz birbirimize
Ne kötü kalplere esir olmuþuz bilmeden
Þu kahpe zaman içinde
Oysa ellerin olmalýydý bana çiçekler getiren
Gözlerin olmalýydý bakmaya doyamadýðým
Sesin olmalýydý sabahlarý kulaðýmdaki en tatlý melodi
Yüzüm avuçlarýnýn içine dolmalýydý
Olmadý olamadý...
Yitik bir ömrün kaybolan iki baþrol oyuncusuyuz senle
Bir türlü kavuþturmayan hep engellere gebe bir senaryo verilmiþ elimize
Bir türlü deðiþmiyor þu garip hikaye
Ah bilmezler bilemezler oysa
Ne çok beklemiþim seni ben?
Kaç uzun gece almýþým üzerime yorgan diye yokluðunu?
Öylesi sýcaklýðýna muhtaçken
Ne çok tatmýþým hasretinin soðukluðunu?
Ah be sevdiceðim!
Adem ile Havva’dan sonra
Bir de biziz sanýrým fýrlatýlan dünyanýn iki yanýna
Þimdi bulur muyuz dersin kavuþmak için bir dua ?
Ve hatta bulabilir miyiz bir Arafat daha?
Hani derler ya yaþamak için çok geç
Oysa ölmek için erkendi
Ýþte tam da bizi anlatýyor bu söz tam da bizi
Ýsyan ederken uyumamak için gözlerim
Bu akþam yokluðuna bir gece daha eklendi
Ve evet yaþamak için çok geç
Ölmek için erkendi...
Beyazmelek/29.12.2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.