Mazinin kýrýk camlarýndan bir gün , Gülecek elbet bana umutlar. Yarým kalmýþ mutluluðum ,yeniden, Çiçek açacak baharlara. Yalnýzlýklar içinde ben , Böylesine gözyaþlarý ile bocalarken... Belki yine diyorum... Belki döneceksin biliyorum. Saçlarým tek tek beyaza dönerken; Anýlar, her deminde üþütürken içimi , Bir gün , belki de bitecek diyorum... Tüm mutsuzluðum. Ve...ben seninle sensiz yaþamaya, Böylesine alýþmýþken... Üþüyen yüreðimi, belki bir gün, Sýcak ellerine býrakacaðým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aygün Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.