yalnızlıkla sohbet

oturduk karþýlýklý,yalnýzlýðýmla,
olur’a paylaþýrýz belki dedik,
tek kiþilik yalnýzlýðýmýzý,
yarý yarýya,
ama,o kadar yalnýzdýk ki ikimiz de,
bir tek,bir tek ortak konumuz yoktu,
Yalnýzlýðýmýzdan baþka
buz gibi soðuk bir rüzgar esti aramýzda,
çay içelim mi dedim,
birer bardak,içimiz ýsýnýr en azýndan,
içelim dedi,
sevdiðinden deðil de hani,
benim gibi,
kibarlýðýndan,
baktýk ki olmuyor,
kalkalým bari dedik,
boþa vakit kaybýyýz,
yalnýzlýk bu iþte,
sanki suçmuþ gibi paylaþmak istemiyor hiç kimse,
bir baþkasýyla..
yalnýzlýðýn sessizliðinde,
mutlu bir elveda dedik sadece birbirimize,
bir daha görüþmeyecek olmanýn sevinciyle...
bir ara arkama dönüp bakmak istedim,
en azýndan mutlu olduðumuz tek anla,
güzel hatýrlayalým birbirimizi diye..
vazgeçtim,
tekrar göz göze geliriz korkusuyla...
Emine rezzan sipahi








Sosyal Medyada Paylaşın: