Daðda bahar havasý yolda keklikler öter Gel naz etme güzelim bu ömür birgün biter Senin için yýllardýr v erdiðim emek yeter, Al þu sazý elimden çalmak istemiyorum.
Gördüðün rüyalarý hayra yor diyordun ya Ýnandým bizim için dönmüyor artýk dünya Yaþadýðýmýz hayat bizim için bir rüya, Verdiðin hiçbir þeyi almak istemiyorum.
Ne gecem belli benim ne gündüzü ararým Her aklýma geldikçe hatýrýný sorarým Gideceðim buradan kalmak deðil kararým, Kurbanlar adasan da kalmak istemiyorum.
Narýn içinde narý gördüm kaç kere siyah Günler gelip geçiyor yaþlanýyoruz Eyvah! Yalvarma yeter artýk dilimden düþmez o vah! Her gece rüyalara dalmak istemiyorum.
Geçti bütün seneler geçti yaþanan ömür Aðlamaktan her gece gözlerim oldu kömür Birgün diyorum mutlak bozulacak bu mühür, Gelesin diye haber salmak istemiyorum.
Ayrý kaldýðým yýllar içimde acý benim Daha toprak olmadan çürüyor iþte tenim Bozuluyor vücutta saðlam denilen genim, Çürüyüp kara toprak olmak istemiyorum.
DOÐANAY’ým her bahar içimde nehir çaðlar Gidenler gitti zaten kalanlar bize aðlar Tanrý’dan dileðimdir yýkýlsýn karþý daðlar, Güz Gelende her sene solmak istemiyorum.
Kemal DOÐANAY Sosyal Medyada Paylaşın:
k.doğanay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.