muhtacım
Yetmiþli yýllardý.tam hatýrlayamýyorum ama daha kimseler gübre ile tanýþýp tarlasýna atmýyordu. Tarlada ekinimiz az gelmiþti gerek buðday, gerekse saman yok denecek kadar azdý.Yokluk ve kýþ çok zalimdi. O yýl Rahmetli babam ve kýz kardeþimle beraber hayvanlara kes ( dikenin düven ile ya da patoz ile ezilmiþ þekli) yapýp yedirmek için daðlardan diken topladýk. Birde bizimle ayný kaderi paylaþan kadir dayý Allah rahmet eylesin hepsi de güzel yürekli insanlardý. bu þiir böyle bir hikayeden ilham alýnarak yazýldý.o yýllarý ve yokluðu yaþamayanlar anlamaya ve yahut beðenmeye bilir ama hayatýn gerçekleri var yaþanmýþ bir hayat var umarým beðenirsiniz.
Muhtacým
Bir çift öküz ile bir kaç da inek,
Biçtiðim tarladan yem gelmedi denk,
Sürekli yoklukla ediyorum cenk
Diken seni kýrmam ama muhtacým
Saman çok az geldi arpa desen yok,
Hayvanlar aç deðil ama deðil tok,
Cebimde parayý sorma kuruþ yok,
Diken seni kýrmam ama muhtacým
Mehmet’le kadir de kalmadý saman,
Kepez, barda-sarý, çatta boz duman,
Bahar gelmez bu yýl kýþ geçer yaman,
Diken seni kýrmam ama muhtacým.
Bir çift düve verdim bir küçük yaþar,
Saman kaba doldu çeten den taþar,
Zebey bitti diye samana koþar,
Diken seni kýrmam ama muhtacým
Çiðnetmedi kadýn bize çeten-i,
Hangi renk bellisiz kirden keteni,
Baþka bulamadým saman sataný,
Diken seni kýrmam ama muhtacým.
Bozbayýr da bitmez oldu dikenler,
Rahat; gübre ile tohum ekenler,
Ancak halden anlar yokluk çekenler,
Diken seni kýrmam ama muhtacým.
Halife Bozbayýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
Halife Bozbayır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.