Yirmibirinci asýr bize hiçte iyi gelmedi Her yer bilgisayar, gerek varmý kaleme Sonunda avrupa bizi kendine benzetti Ýþ veren yok marifeti, olmayan kelleye.
Bizler zamanla yarýþýrken, olanlar oldu Örf adetten bi-haber baðlarýmýz koptu Fakire sürünmek farz,zengin bulur yolu Kalpler kara kutu yermi kalmýþ sevgiye.
Hiç görmedim kendimi irenm baðýnda Yükseliþe geçen dönüp bakmaz ardýna Kimi sarayda yaþar, kimi gecekonduda Bize sus payý verenler, yol gösterir tilkiye.
Olmayan harcadýk, kartýn göründü dibi Gel aslaným koçum, bankalar bilir iþini Kăr yarýþý kýzýþmýþ, nerden bilsin halini Düz yol dururken gerek varmýydý eðriye.
Büyük büyüklük taslar,küçük diþini sýkar Dost akrabayý sorma, biribirinden kaçar Öylesine bir gösteriþ var eskimeden atar Þiþtikçe þiþiyorlar yazýk deðilmi miðdeye...
Mustafa Yaman 14kasým 2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
A u B a D e Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.